قلم را تیشه می‌کنم ،

چون فرهاد ، 

به کاهش کوه درد اما چه حاصل ؛

که کاهش درد ، خود زایش دردی دیگر بود  

کآدمی تکرار درد است ،  

خود اگر می‌داند  

یا نمی‌داند !  

به قعر ظلمانی وجودش ؛

                             محمدجواد ربیعی